Omgeving Schiermonnikoog

Een kleine geschiedenisles over Schiermonnikoog

In de middeleeuwen was Schiermonnikoog een uithof van het cisterciënzerklooster Claercamp uit Rinsumageest bij Dokkum. Dit was één van de kloosters in Friesland. De monniken van het klooster droegen grijze pijlen. Zo ontstond de naam: schier betekend grijs, en oog is etymologisch hetzelfde als ei in eiland. Ter herinnering aan de monniken is in 1961 in het dorp het standbeeld “De Schiere Monnik” geplaatst.

De naam Schiermonnikoog wordt voor het eerst genoemd in 1440 in een akte. In het jaar 1580 werd Friesland protestants en verloor het klooster alle bezittingen. Zo werd Schiermonnikoog onderdeel van het gewest Friesland. Wegens geldgebrek verkocht het gewest het eiland en werd dit tussen 1638 en 1945 particulier eigendom.

Van 1859 tot 1893 was het eiland bezit van de Hagenaar John Eric Banck. Deze liet een nieuwe waddendijk aanleggen en liet de duinen beplanten met helmgras om zandverstuivingen tegen te gaan. De Duitse graaf Hartwig Arthur von Bernstorff-Wehnigen, lid van de familie Von Bernstorff kocht het eiland voor 200.000 gulden in 1893. Toen Arthur von Bernstorff-Wehnigen overleed, erfde zijn zoon Bechtold Eigen graaf von Bernstorff het eiland.

Gedurende de tweede wereldoorlog werd Schiermonnikoog bezet door de Duitsers. Ten noorden van het dorp radarpost (“Schleidorp”) legden de Duitsers een smalspoorlijn aan voor het transporteren van het bouwmateriaal dat per schip aangevoerd werd. Toen de provincie Groningen in 1945 bevrijd werd door de Canadezen, vluchtten er een groep van ongeveer 120 SS’ers naar het eiland waar nog steeds een Duits garnizoen aanwezig was. Op 11 juni werden de laatste 600 man Duitse troepen op Schiermonnikoog door de Canadezen afgevoerd. Het eiland werd op 27 december 1945 door de Nederlandse staat geconfisqueerd omdat het als vijandelijk vermogen werd beschouwd.  De graaf overleed na hiervoor een nieuw poging te hebben gedaan het eiland terug te krijgen in 1987.

Over Schiermonnikoog

Schiermonnikoog is het kleinst bewoonde Waddeneiland dat zestien kilometer lang is en vier kilometer breed. Het bezit een woonkern die eveneens Schiermonnikoog heet. Dit mooie dorpje is gebouwd in 1760.

De helft van alle planten en bloemen die in de Nederlandse flora staan vermeld zijn op Schiermonnikoog terug te vinden. Het grootste gedeelte van dit veelzijdige eiland is natuurgebied. Op Schiermonnikoog vindt men zowel duinen, stranden, wad en een polder. De rust en stilte hoeven er dan ook niet gezocht te worden.

Alleen de eilandbewoners mogen van hun auto’s gebruik maken. Alle gasten moeten dit vervoersmiddel achterlaten op de parkeerplaats in het Groningse Lauwersoog vanwaar de boot vertrekt naar Schiermonnikoog.

Vanaf een duintop op Schiermonnikoog zie je bij goed weer de provincies Groningen en Friesland liggen. De reden waarom er veel toeristen per boot op Schiermonnikoog afkomen is ook omdat het eiland maar 50 minuten varen ligt vanaf Lauwersoog. Ook trekt het eiland veel vogel liefhebbers.

Op het eiland zelf liggen uitgebreide wandel-, fiets- en ruiterpaden waar volop kan worden genoten van de omgeving op Schiermonnikoog. Fietsen zijn volop te huur en in de zomer zijn de zee en het strand de grootste toeristentrekkers. Geruststellende gedachte voor de ouders met jonge kinderen is dat een deel van het brede strand wordt bewaakt.

Na een hele dag actief recreëren is er ’s avonds genoeg tijd en gelegenheid voor een welverdiende verfrissing en lekker glas wijn.